ik herken je in haar ogen
Jij,
Ik herken je in haar ogen
In haar lach, in haar mond
Jij,
Die mijn wereld heeft bewogen
onder mijn voeten, de trillende grond
Jij,
die niet in mijn leven hoorde
uit mijn hoofd en hart gestuurd
Jij,
die ik moest vergeten
wat te lang heeft geduurd
Zij,
Die mij nu doet beven
mijn wereld binnendringt
Zij,
Die om me rust te geven
haar liefde bedwingt
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, oktober 21, 2010 21:52 |
| * herinneringen winnen onverwacht aan oude kracht, niet vast te houden was wat mij met jou vertrouwd beving. * even meegedicht groetje, hans |
|
| havj: | Donderdag, oktober 21, 2010 17:42 |
| whaha dat is zoo oud van mijxD ik schrijf nu allang niet meer=] is beter voor me(A) haha als je de rest leest, weet je ook wel waaromxD ben er klaar mee, met dat gezeik etc.xD heel soms, enkel keertje komt er wat boven, spiritueelxD, en dan schrijf ik wat op, maar veel verder kom ik ook niet, en ik plaats het niet meer op internet.. ik schrijf ook nix meer van me af:$ jaa in een soort verhaaltje, en dat is dan misschien 1x in het halfjaar..=] okeexD dat was het weer;) < |
|
| zomerkind: | Donderdag, oktober 21, 2010 17:38 |
| liefde bedwingen nanine is niet de bedoeling geven uit je hart dat is de weg:) gr edje | |
| havj: | Donderdag, oktober 21, 2010 17:36 |
| Hee3, netjes=] Xx. mij. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nanine | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||