afscheid therapie
vandaag vele tranen gelaten,
moeilijk om erover te praten.
het afscheid was zwaar en emotioneel,
een krop in de keel.
ik heb veel kaarten gekregen,
allemaal met hun hartje geschreven.
ik dacht altijd dit kan niet moeilijk zijn,
maar het was een en al verdriet en pijn.
toch liet ik mijn tranen komen,
en heb waardig afscheid genomen.
maar nu zit ik hier alleen,
men hoofd zo zwaar als steen.
ik voel leegte in mijn hart,
angst voor deze nieuwe start.
mijn lichaam volledig uitgeput,
innerlijk een onrust.
ik hoop dat ik het positief houden kan,
want ik ben enorm bang.
nu mijn veiligheid weg is,
weet ik wat ik mis.
moeilijk om erover te praten.
het afscheid was zwaar en emotioneel,
een krop in de keel.
ik heb veel kaarten gekregen,
allemaal met hun hartje geschreven.
ik dacht altijd dit kan niet moeilijk zijn,
maar het was een en al verdriet en pijn.
toch liet ik mijn tranen komen,
en heb waardig afscheid genomen.
maar nu zit ik hier alleen,
men hoofd zo zwaar als steen.
ik voel leegte in mijn hart,
angst voor deze nieuwe start.
mijn lichaam volledig uitgeput,
innerlijk een onrust.
ik hoop dat ik het positief houden kan,
want ik ben enorm bang.
nu mijn veiligheid weg is,
weet ik wat ik mis.
Reacties op dit gedicht
| 118185: | Dinsdag, augustus 15, 2006 14:38 |
| mooi geschreven.moest zelf ook afscheid nemen van mn therapeute,ik weet hoe moeilijk het is... Net als jij ben ik bang om door te gaan,op eigen kracht.Maar een ding,we zijn niet alleen... Veel succes, groetjes van een 16-jarige meid die hetzelfde meemaakt. |
|
| - Anneliesje -: | Zaterdag, maart 26, 2005 12:21 |
| afscheid nemen is altijd zwaar...maar iedereen moet erdoor..mooi verwoord...groetjes liesje | |
| henniehummel: | Zaterdag, mei 04, 2002 23:19 |
| Lieve Linda, volhouden meid, echt dan kom je er wel. Afscheid nemen is niet leuk, vind ikzelf ook niet, maar het hoort erbij. xxxxHennie |
|
| Zeeroosje: | Donderdag, mei 02, 2002 05:40 |
| Je komt er wel Lieve Linda, maar je mag je niet afsluiten, laat iets van je horen, Het is normaal dat het afscheid pijn doet. Dikke knuffel Roosje | |
| Steven Vermeulen: | Woensdag, mei 01, 2002 18:51 |
| je staat voor een nieuwe uitdaging. logisch dan dat je bang bent en je onzeker voelt. Maar ga er gewoon voor, en die angst maakt langzaam maar zeker plaats voor zelfzekerheid. | |
| Hans Winter: | Woensdag, mei 01, 2002 02:35 |
| de stilte na zo'n afscheid moet langzaam wegebben voor je tot rust komt, geniet maar even na als je kunt, groetje, hans |
|
| Thecool: | Dinsdag, april 30, 2002 22:42 |
| Linda je gevoel is tijdelijk en ebt weg met de stroom van verdriet Maar het mooie groeien ligt in je verschiet Hier zijn ook nog toppers die je steunen ik snap dat de warmte om je heen in real life people je goed doet maar wie goed doet wie goed ontmoet. zo ook jij het kan even wat duren voordat je gedachten weer op rij zijn Denk aan je vrijheid Denk aan je kracht Doe het uit alle macht Dat is dan weer wat de pijn verzacht Soms is het zwaar S |
|
| blommeke: | Dinsdag, april 30, 2002 22:40 |
| sheen heeft het gezegd, sterkte je red het! |
|
| Sheena: | Dinsdag, april 30, 2002 22:17 |
| verlies van veiligheid, lijkt het engste wat er is .... is het niet, je bent sterker als ooit .... die veiligheid komt weer terug, is er zelfs al, diep in jezelf, kwestie van wedervinden ..... liefs, Sheen *kijkt trots* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2002 | ||
| Thema's: | ||