Hoog in de Andes,
wandel ik,
onder een heldere
sterrenhemel.
Ik ben nergens naar op zoek,
en ben helemaal alleen.
Een frisse wind streelt mijn
huid, terwijl ik hier van
deze avond geniet.
Maar verderop op de bergrug
trekt muziek mijn aandacht.
Ik wandel naar een groot
kampvuur,
waar geheimzinnige mensen
mysterieuze dansen doen.
Ik kan moeilijk uitleggen
wat ik voel en
zonder woordenwisseling
begin ik mee te dansen,
en ik dans door en door
rond de hoge vlammen.
Het ritme van de trommels
houdt met gevangen
in dit sinistere bal.
De nacht gaat voorbij en
de ochtend zon doet
me realiseren
dat ik alleen sta te dansen.
Ik kijk om me heen
en zie wat houtskool
nagloeien.
Ik kan er met niemand
over praten, maar dit is
echt wat ik die nacht
meegemaakt heb.