Jouw deel verloren
Hoe we samen paden betraden
waar nog niemand was gegaan.
We bezorgden klamme handen,
deelden onbezorgde tijden.
In de avondbries verloren;
één klap veranderde alles.
De herinneringen van ons beiden
zijn nu nog slechts van mij alleen.
Reacties op dit gedicht
| esteban.: | Maandag, oktober 25, 2010 17:45 |
| Ja, de liefde doet dat soms met mensen... liefs esteban |
|
| CBR: | Maandag, oktober 25, 2010 10:24 |
| Heel mooi, zelfs herinneringen kunnen mooi zijn. liefs, cbr |
|
| youkie: | Maandag, oktober 25, 2010 08:48 |
| herinneringen blijven je hebt er goede en minder goede alleen aan de goede denken groetjes | |
| windwhisper: | Maandag, oktober 25, 2010 06:27 |
| ja soms loopt zo heel anders dan gedacht en draagt jouw avond alleen, jullie herinnering aan toen lieve groet Cobie |
|
| VG: | Maandag, oktober 25, 2010 00:53 |
| Heel mooi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: *..stik..* | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||