herfst
diep, vast, geworteld
in een vrije hemel
‘t zwaar wolkendek
over zich scheppen
cirkels in mij
groeien jaarringen
naar ‘t sterven
tot ’t laatste blad
de allerlaatste adem
wordt losgeblazen
door zachte wind
naar rustplaats
wordt gedragen.
sunset 29-10-2010
Reacties op dit gedicht
| ela: | Vrijdag, oktober 29, 2010 20:11 |
| Zeer poetisch en knap beschreven op een geheel Sunset manier. ela |
|
| verhavert: | Vrijdag, oktober 29, 2010 10:11 |
| graag gelezen prettig weekend |
|
| youkie: | Vrijdag, oktober 29, 2010 08:53 |
| de natuur is altijd mooi met bladeren of zonder we kunnen er altijd van genieten groetjes | |
| Elenore De Groote: | Vrijdag, oktober 29, 2010 08:26 |
| Graag gelezen, liefs, Elenore xxx | |
| windwhisper: | Vrijdag, oktober 29, 2010 08:16 |
| ja zo gaat het in de natuur en zo vergaat het een levend wezen... pure poezie ik las het graag Goede morgen Sunset Ingo lieve groet Cobie kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||