Vertrokken
Vertrokken
Je huilde in mijn armen
je zag mij niet meer staan
ik zag de tranen in jou ogen
en dacht laat je mij nu gaan.
Zwanger liet je me achter
2 kindjes in mijn buik
veel verdriet maar ook vrede
want die kindjes komen er ooit uit.
Nu zijn ze alweer anderhalf
en lijken ze op jou
soms huilen ze in mijn armen
en denk ik even terug aan jou.
Er zal een dag komen dat ze naar jou vragen
wat ik dan moet zeggen weet ik nog niet
maar 1 ding weet ik zeker
het doet ze vast veel verdriet...
Je huilde in mijn armen
je zag mij niet meer staan
ik zag de tranen in jou ogen
en dacht laat je mij nu gaan.
Zwanger liet je me achter
2 kindjes in mijn buik
veel verdriet maar ook vrede
want die kindjes komen er ooit uit.
Nu zijn ze alweer anderhalf
en lijken ze op jou
soms huilen ze in mijn armen
en denk ik even terug aan jou.
Er zal een dag komen dat ze naar jou vragen
wat ik dan moet zeggen weet ik nog niet
maar 1 ding weet ik zeker
het doet ze vast veel verdriet...
Over dit gedicht
| Auteur: **GewoonIk** | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||