ze zeiden dat het goed was

kon ik anders mijn ogen niet geloven
de film was nauwelijks bij de uitgang
of de waarheid stond in me kaartjes

scheurde me goedgewelfde buik open
en liet alles wat los kon lopen, ook lopen
onder 't wachten op de zak lekkere lampen

zij schilderde mij wat haar op de armen
terwijl een speld van de spanning begon
te dobbelen met hopen enthousiast kabaal

zal god me liefhebben, riep een opgedirkte
dit ongeloofaardig verhaal ken ik al uitentreure
was dat niet afgelast door de omstanders

de brillen werden ongemerkt uitgedeeld
omdat we kennelijk een dimensie misten
terwijl er onrustig witte gewaantes zweefden

rinkelende flessen verblijde het gangpad
alvorens te stuiteren op een lief liggend borstje
benieuwd als het ware, hoeveel ogen uitvielen

de mensen stonden op hun buitenste benen
en wisten niet goed hoe snel ze moesten
films blusten waar ze konden de restanten

voor deze ene keer was het publiek weg

Geschreven door

mucho

Reacties op dit gedicht

mucho vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Nummer 127 :	Zaterdag, oktober 30, 2010 17:07
leuk geschreven :-) B

Peter van Tiel:	Zaterdag, oktober 30, 2010 11:47
Een verwarrende sprookjesdroom dus. Fijn weekend. Groetjes, Peter.

ela:	Vrijdag, oktober 29, 2010 20:01
De verwarring goed opgevoerd terwijl wij glimlachend verder lezen en denken waar haalt hij het. ela

windwhisper:	Vrijdag, oktober 29, 2010 19:07
natuurlijk sluit ik niet af zonder jou gelezen te hebben, tis net een verfrissende duik in dichtersland lieve groet Cobie fijne avond kuzzzz

spring-in-het-veld:	Vrijdag, oktober 29, 2010 16:26
ikke niet heur, kijk maar. springlezend en wel :)

Over dit gedicht

Auteur: mucho
Gecontroleerd door: de Diana
Gepubliceerd op: 29 oktober 2010
Thema's: [Sprookjes] [Verwarring] [Dromen]