Nummer 127 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen

Sarah Kalokerinos:	Woensdag, november 03, 2010 13:21
Dat heb ik me ook al eens afgevraagd. Misschien is het leven een soort "droom" en begint het "echte" erna? Tof dat je dat hier eens ter sprake brengt.

---

Jacky Van den Berghe:	Zondag, oktober 31, 2010 02:45
Wie weet, want nu stellen we ons vanalles voor! En het leven was al zo vol van illusies! Door onze schuld, door onze allergrootste schuld, het lijkt wel een liedje dat al eeuwen duurt! Maar knijp toch nog maar eens in je arm! Beste groetje, Jacky

---

september:	Zaterdag, oktober 30, 2010 20:49
Ik geloof dat al is of lijkt het hier soms ook intens werkelijk, heel mooi gedicht.

---

youkie:	Zaterdag, oktober 30, 2010 19:05
wie weet wat er dan gebeurd groetjes

---

vivika:	Zaterdag, oktober 30, 2010 18:41
eej...:(...knuffl

---

Auteur:  Nummer 127
Gecontroleerd door:  christina
Gepubliceerd op:  30 oktober 2010
Thema's: [Filosofie] [Dood] [Leven]