Ik ben dat meisje die altijd met een lag loopt.
Die zich verbergt, waar door haar verdriet word vergroot.
Dat meisje die voor iedereen klaar zou staan.
Terwijl ze haar pijn doen, bij haar te ver gaan.
Een meisje die veel pijn heeft geleden.
vaak denk ik dan, dat was in het verleden.
Maar de pijn en de angst blijven maar komen, en vele tranen blijven maar stromen.
Maar ik wil niet dat ze vragen gaan stellen.
Want dan gaat het bij mij zo knellen.
Op een dag zou ik iemand alles vertellen.
Waar ik ontiegelijk veel van hou.
Op wie ik heel veel bouw.
Waar ik ook van hou zijn dieren en ben altijd in om een feestje te vieren.
Dansen gek doen met vrienden en mensen.
Kan dan even niks beter wensen,
Dan iedereen gelukkig te zien.