Fluitend ga je door het leven tot de storm van ongeluk in je lichaam komt.
Als gif verwoest het alles wat het tegenkomt.
Het gaat en komt via je bloed op alle plekken.
Je weet je lichaam nog onder controle te houden, maar het eet, eet aan je zelfvertrouwen en controle.
Beetje bij beetje verlies je alles, je vecht door tot het bittere eind.
Het gif neemt alles over en bestuurd je hersenen.
Je bent vanaf dat moment al verloren maar dat weet je niet. Een drukke straat, een auto, en de verloren controle.
Een klap, de klap. Het is hem, je weet het. Je staart en weet het.
Het word wazig en het gif won.
Dat was hem.
De genadeklap.