in je haar goochelen libellen
en je ogen glanzen sterren
(de vrouw stond ik bij in haar kraambed)
je spraak is stroom in de beemden
beek voor molens; een geur van els en iris
en ik, stom als een meerval
sla driemaal op 't water
voor het zich opent
wij erin afdalen
het kind ontbindt zich van moeder;
bij zijn vroegste schreeuw
stijgen reigers op uit de weiden
verzamelen raven op korenvelden
en appelbomen kreunen onder vruchten
wanneer eerste rijm op de akkers ligt
brengt een libellenman mij terug naar een wereld
die koud is, donker, stil
enkel in mijn droom geuren nog waterlelies
zetten vlinders zich in mijn haar
en mijn ogen, waarin vislijven zwemmen
worden droevig verlangend
tot in de lente ik je zie spelen
- telkens voor maar een paar dagen -
fluisteren met waterlopen
je handen strekken
naar maagdelijke bloesems
jij klopt driemaal op een deur mijn zoon
| Elinora: | Vrijdag, november 05, 2010 15:11 |
| Woorden van droefheid overspoelen mij Ingo! Wat een emotioneel gedicht! lieve groet Lin | |
| Arendsoog: | Vrijdag, november 05, 2010 13:36 |
| Wat bijzonder mooi geschreven, heel erg graag gelezen, liefs Arendsoog | |
| verhavert: | Vrijdag, november 05, 2010 10:56 |
| wat een prachtige poezie liefs martine |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, november 05, 2010 08:17 |
| een in verlangen gedragen droom over het leven door jou op wonderschone wijze beschreven graag gelezen ,klaas |
|
| Auteur: sunset | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2010 | ||
| Thema's: | ||