Ik zit hier te kaarten
met een paar Russen
en we lachen over een tongval
door die Engelse taal of
door die Wodka.
Ik zit hier te kaarten in
een nachttrein van Bankok
naar Sjanghai.
En het kabaal van de stalen wielen
die op de volgende rails elementen
terecht komen
houdt al uren zijn ritme aan.
En ik ben moe, vuil en ongeschoren.
Wat kan het leven toch mooi zijn.