Van herfst naar lente

De laatste fladderende vlinder
De laatste bloemen zoekende bij
De laatste stappen van de koe
In de grassige groene wei

De bomen trekken hun sappen terug
Zodat de bladeren verkleuren
En vallen op de drasse grond
Waarop de laatste bloemen geuren

De vogels gaan naar warmere streken
Ontvluchten de naderende kou
De tijd van inkeer is gekomen
De tijd van samen zijn en trouw

Trouw aan jezelf en mededogen
Voor wie zichzelve nog niet kan zijn
Die nog op zoek is en bevlogen
Van de illusie en de pijn

Toch zal het niet zo lang meer duren
Voordat een ieder is ontwaakt
Ontstoken worden vreugdevuren
Als het strijdgewoel is gestaakt

Dan zien we weer de vlinders dartelen
In de groene grazige wei
Alwaar de koeien vrolijk loeien
En bijen gonzen zij aan zij

Aan de bomen zwellen weer de knoppen
De bloemen geuren van plezier
De vogels bouwen weer hun nesten
Het is weer feest voor mens en dier

Dan is het tijd om uit te treden
Uit de cocon van eenzaamheid
Verdraagzaam samen door het leven
Bevrijd van de teugels der dualiteit