Rode regenjas
De regen steelt pijpen, kranen staan
open, watervallen blijven stromen
en de rode regenjas, die ik alleen
voor jou droeg, hangt aan de kapstok.
Alsof niemand hem nog durft te dragen.
Ik ben boos en word liever bewaterd
dan dat ik vastzit in een omhulsel, in
jouw vel, want het verdriet dat ik draag
is meer dan een gezwel. De rest
daaromheen jank ik toch wel nat.
Als je er nou eens blijvend voor me
was en mijn hart niet bekneep alsof
het een spons is die bij elke druk zijn
letsel achterlaat. Het is liefde dat mij
zo kwetsbaar maakt, ik ben sterker
dacht ik…
Reacties op dit gedicht
| Yellow : | Woensdag, november 10, 2010 11:15 |
| knap! | |
| zomerkind: | Zaterdag, november 06, 2010 19:31 |
| de rode laarsjes:) liefs edje | |
| Oorlam: | Zaterdag, november 06, 2010 19:17 |
| sterk! | |
| Odypody: | Zaterdag, november 06, 2010 17:01 |
| Wat een ontzettend goed schrijven loortje ! Mooiste zin: Ik ben boos en word liever bewaterd dan dat ik vastzit in een omhulsel Liefs, Ody |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Looortje |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2010 | ||
| Thema's: | ||