Klimop
Klimop
Mijn hakjes klonken van tik-tak
Naar het zachte gras van weke grond
Op met gewas bedorven stenen
Zoals herinnering,
Na een lange winter
Gaat het jaren mee
Tot stofdeeltjes in geraas van winden
Daar langs gelopen, huiverend
In de hoogte met kapotte grond
Het na jaren versleten en schreeuwt
Om herstel dat uitblijft
Het went
Tik-tak tikt niet in het gras
Misschien vochtig en vies -
Maar het grik-grakt niet
Dus blijf ik staan
Tot in het voorbijgaan van jaargetijden
Ik drie lentes en de winter voorbij ben
Hakjes diep in grond gestoten
Een herfstnacht ik mijn voeten bloot
Mijn hakjes klonken van tik-tak
Naar het zachte gras van weke grond
Op met gewas bedorven stenen
Zoals herinnering,
Na een lange winter
Gaat het jaren mee
Tot stofdeeltjes in geraas van winden
Daar langs gelopen, huiverend
In de hoogte met kapotte grond
Het na jaren versleten en schreeuwt
Om herstel dat uitblijft
Het went
Tik-tak tikt niet in het gras
Misschien vochtig en vies -
Maar het grik-grakt niet
Dus blijf ik staan
Tot in het voorbijgaan van jaargetijden
Ik drie lentes en de winter voorbij ben
Hakjes diep in grond gestoten
Een herfstnacht ik mijn voeten bloot
Reacties op dit gedicht
| nog een mucho: | Zondag, november 07, 2010 19:51 |
| de bovenbuurvrouw met haar hakken als ik haar zie dan schiet ik |
|
| M-Rose: | Zondag, november 07, 2010 19:42 |
| mijn hakjes doen klik klak in de herfst in de zomermaanden weet ik het niet er is dan teveel lawaai buiten |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rosejolie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2010 | ||
| Thema's: | ||