Open
Waar open ruimte verlangt
een diep ademend
sprankelend
wegbereiden
ontstaat een zuiver
samen spreken
Woorden zijn verstomd
vergleden op
Bolwerken van pijn
kunnen open nimmer
van zichzelf laten zijn
Het gelijke kan slechts bezien
worden door spiegelingen verdraaiingen
De geijkte vervormingen
Eens hoopvol
zijn woorden verworden
tot ademzuchtend
ingesloten klanken.
een diep ademend
sprankelend
wegbereiden
ontstaat een zuiver
samen spreken
Woorden zijn verstomd
vergleden op
Bolwerken van pijn
kunnen open nimmer
van zichzelf laten zijn
Het gelijke kan slechts bezien
worden door spiegelingen verdraaiingen
De geijkte vervormingen
Eens hoopvol
zijn woorden verworden
tot ademzuchtend
ingesloten klanken.
Reacties op dit gedicht
| Arendsoog: | Vrijdag, november 12, 2010 15:19 |
| Heel erg mooi en sprankelend geschreven. Mooi gevonden dat woorden slechts nog ingesloten klanken zijn, geeft mooi aan hoe samen ondanks hoop eenzaam kan doen voelen. Liefs Arendsoog | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2010 | ||
| Thema's: | ||