Het is weer zover...

Je zou eigenlijk over een week naar huis mogen
Maar die stomme dokters hebben gelogen
Ze hebben eerst nog drie testen gedaan
Na de uitslag is er uitgekomen dat je nog niet mag gaan

Uitzaaiingen in je hersens is wat er nu weer zit
Oma, je was altijd zo ontzettend fit
En nu lig je maar te liggen en te huilen
Kon ik maar met je ruilen

Je kreeg weer moed, maar geldt dat nu nog
Je hebt weer heel veel pijn, toch
Oma, red je het nu nog een keer
Of kan je na vijf maanden niet meer

Heb je echt pijn, ga dan maar snel
Hoe moeilijk het ook word, ik begrijp het wel
Over twee weken ben je jarig of niet meer misschien
Je hebt pijn en dat wil ik niet meer zien

Je bent voor mij gebleven, dat hoeft nu echt niet
Een vedrietige Anne is wat je elke dag ziet
Maar ik zie een vedrietige oma dus ik kan voor jou blij zijn
Ga nou maar, oma, want je kunt toch niet leven met pijn

Het is niet echt een goed gedicht, maar door het vedriet van mijn oma lukt het me niet om goed te schrijven, maar ik moest het toch even kwijt

Geschreven door

anne(22)

Reacties op dit gedicht

anne(22) vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Hans Winter:	Woensdag, mei 01, 2002 22:59
Belangrijker dan al haar verdriet is je liefde die ze ziet, groetje, Hans

leneb:	Woensdag, mei 01, 2002 21:42
Anna, ik vind het een prachtig gedicht! Echt waar! Sterkte!! xxx lene

cindyke:	Woensdag, mei 01, 2002 17:46
ik weet wat je bedoelt. mijn bomma dat ik zo graag heb heeft gisteren haar strijd verloren maar ik hoop dat ze nu veilig en zonder pijn in de hemel is. xxxxx

Over dit gedicht

Auteur: anne(22)
Gecontroleerd door: Susan
Gepubliceerd op: 01 mei 2002
Thema's: [Dood] [Bewondering] [Oma's]