Sterven vanbinnen
doorboren
droevig hart
ze weet het
niet
eenzaam
klemt ze zich vast
om
zichzelf niet te verliezen
koester
voor een eenzaam moment
en
altijd
vergeet niet
blijf nog even staan
-
haar te laten
leven
van haar
verloren bestaan
klemt ze zich vast
om
zichzelf niet te verliezen
koester
voor een eenzaam moment
en
altijd
vergeet niet
blijf nog even staan
-
haar te laten
leven
van haar
verloren bestaan
Reacties op dit gedicht
| Werner Domroese: | Vrijdag, november 19, 2010 10:34 |
| Laat haar leven in je hart, dan zal ook ''t ongewis leefbaar worden | |
| Hans Winter: | Vrijdag, november 12, 2010 20:24 |
| verder nergens bij kunnen horen haalt de wisselwerking tussen het bewogen worden en weer tot rust komen weg. hans |
|
| Mady: | Vrijdag, november 12, 2010 18:25 |
| heel mooi dit, liefs |
|
| youkie: | Vrijdag, november 12, 2010 16:22 |
| graag gelezen groetjes | |
Over dit gedicht
| Auteur: lady_maleen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2010 | ||
| Thema's: | ||