Levenslang
vanbinnen langzaam dood gegaan.
ze hebben bij me ingebroken.
en mijn deur voorgoed op slot gedaan.
opgesloten in het verleden.
onzichtbaar willen zijn.
uit angst voor het heden.
stil, wees maar niet bang.
voor hen was het maar even.
en ik heb levenslang.
ze hebben bij me ingebroken.
en mijn deur voorgoed op slot gedaan.
opgesloten in het verleden.
onzichtbaar willen zijn.
uit angst voor het heden.
stil, wees maar niet bang.
voor hen was het maar even.
en ik heb levenslang.
Reacties op dit gedicht
| AlyBabyCry: | Zaterdag, november 13, 2010 11:31 |
| Woow tis echt een pijnlyk gedicht volgens mij .. Mr echt mooi xx | |
| Mady: | Zaterdag, november 13, 2010 11:21 |
| Misschien raak je er wel over met de jaren ik hoop het in alle geval voor jou, liefs en heel veel sterkte |
|
| youkie: | Zaterdag, november 13, 2010 09:23 |
| men hoeft niet bang te zijn voor het heden als men het verleden kan loslaten liefs | |
| Jacky Van den Berghe: | Zaterdag, november 13, 2010 01:43 |
| Proberen toch maar uit te breken? Breek de muren om je heen af, zodat je zichtbaar kan zijn en het heden kan binnenstromen. Het verleden het verleden laten zijn, is o zo moeilijk, maar ondanks alles blijft de toekomst lachen naar jou. Zeker weten, want de toekomst leeft niet in het verleden, wel in het heden waar zij haar begin vindt! Je hoeft enkel maar in te stappen! Liefs, Jacky |
|
| verhavert: | Zaterdag, november 13, 2010 00:53 |
| rakend knuffel martine |
|
| ela: | Zaterdag, november 13, 2010 00:07 |
| Soms is het vreemd zichzelf te leren kennen. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2010 | ||
| Thema's: | ||