gevangen in m'n eigen lichaam
Alles kwijt,
door die chip in m'n kop.
Zelf een eind aan maken.
Twijfelend beslissen en
het besluit volgde.
Dit is het moment.
Niks te verliezen,
alleen maar te winnen.
Ze konden mijn
gedrag beïnvloeden,
maar van mijn
gedachten bleven ze af.
Nu is het moment,
een snijdende pijn,
me misselijkmakend
en dan de verlossing,
alles kwam terug.
door die chip in m'n kop.
Zelf een eind aan maken.
Twijfelend beslissen en
het besluit volgde.
Dit is het moment.
Niks te verliezen,
alleen maar te winnen.
Ze konden mijn
gedrag beïnvloeden,
maar van mijn
gedachten bleven ze af.
Nu is het moment,
een snijdende pijn,
me misselijkmakend
en dan de verlossing,
alles kwam terug.
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zaterdag, november 13, 2010 16:34 |
| Als je bedoelt dat de indoctrinatie te ver gaat, heb je gelijk, maar wat nut heeft het daarover jezelf het zwijgen op te leggen. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stephanietjeuhn_x | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2010 | ||
| Thema's: | ||