Fuiken
Het is lente,
bloemen ontluiken.
Het zijn de juiste
ingrediënten
om de liefde te fuiken.
De zachte regen
valt neer
op het jonge groen
onopgemerkt
rolt een traan
over mijn wang
en mengt zich
met het zachte
op de bladeren.
Temidden van al het leven
voel ik me eenzaam
zonder jou.
Reacties op dit gedicht
| Susanne X: | Woensdag, mei 01, 2002 17:22 |
| Lente de tijd van de liefde, toch zullen er altijd mensen 'zonder' zitten... | |
| Margaritha: | Woensdag, mei 01, 2002 16:26 |
| mooi gevoelig omschreven..... | |
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, mei 01, 2002 15:35 |
| ..droeflottig zo mooi.. | |
| Xanthippe: | Woensdag, mei 01, 2002 15:21 |
| prachtig omschreven dat gevoel dat ook ik ken.. idd, de lente, nieuw leven, mooi weer, geluk.. jammergenoeg niet voor iedereen weggelegd.. maar geef niet op (net als ik) bloesem tot bij jou.. |
|
| blommeke: | Woensdag, mei 01, 2002 13:54 |
| lief gedichtje Joris. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Susan | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||