Menselijkheid en reorganisatie
Menselijkheid en reorganisatie
Wat geeft men nog voor menselijkheid
In deze op geld beluste tijd?
Met een grote dosis machtsvertoon
Veegt men mooi zijn straatje schoon
Weg met die overstreste struikelblokken
Men voelt zich er niet meer bij betrokken
Want geld en macht zijn de heersers van de tijd
Men denkt: niet ik, maar gij zult ten onder gaan in deze strijd
Hoe heeft het zover kunnen komen is de vraag?
Nou dat is toch duidelijk, sommigen zijn gewoon te traag
Of door het voortdurende slavendrijven
Zijn ze uitgeput, ja dan kunnen ze toch niet blijven!
De baas denkt: hoe krijg ik in een mum van tijd
Uit de reorganisatie zoveel mogelijk profijt?
De werkvloer kan dan op een houtje bijten
Of, als het even meezit, helemaal pleite
En met een extra bonusje hier en daar
Rookt hij een nog dikkere sigaar
De meeste werknemers durven geen mond open te doen
Als je niets anders hebt, doe je hem niet weg die oude schoen
Uiteindelijk vallen de ouderen en zwakkeren af
Dat gebeurt nu eenmaal, dat is eigenlijk geen straf
Dan zijn ze eindelijk van de slavernij verlost
Het heeft ze wel bloed, zweet en tranen gekost
Zij moeten weliswaar van minder centjes leven
Maar hoeven niet meer voor het machtsvertoon te beven
Mijn moraal van dit weinig opbeurende verhaal:
Wordt geen slaaf van het geld, anders........
Gaat het met de menselijkheid aan de haal!
(Eigen ervaring)
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2010 | ||
| Thema's: | ||