Honkvast
Vanmorgen zag ik buiten boven mij
Het maakte me droef maar toch ook blij
40 ganzen in hun hoge vlucht
Bewonderend slaakte ik een diepe zucht
Met zo'n knap staaltje navigatie
Vinden ze in het verre toch maar hun locatie
Hoeveel van hen zullen het levend halen?
Sommige zullen er een prijs voor moeten betalen
De gelukkigen kunnen overwinteren in de tropen
Dat ze volgend jaar mijn oog weer strelen, mag ik hopen
Later zit ik met de hond op de bank in de zon
De koffie staat te pruttelen
Wat kan het leven hier ook mooi zijn
Met de warme zonnestralen door het raam op ons samen
Zulke kleine dingen kunnen mij blij maken
Ik hoef er geen kilometers voor te reizen
Ik ben honkvast
Ik geef mijn hond een dikke zoen
Nee, mijn leven zou ik niet over willen doen
Maar zou ik hier zijn als het anders was gelopen?
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Dinsdag, november 16, 2010 17:19 |
| soms heeft men niet veel nodig om gelukkig te zijn en van een hond krijgt ge zoveel liefde liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2010 | ||
| Thema's: | ||