Verleefd.
vannacht liggen de dekens scheef, lief
als bergen van ons gemoed verkreukt
tussen de woede van jouw handen
en de beukende regen in mijn hoofd
we zijn het kwijt-
geraakt tussen spijt en haat
een verlate sorry, verloren
in niet gehoorde woorden
het behoeft geen afscheid, geen
haastige kus of drammerig einde
want dit is het, we laten ons
achter in de koude lakens
Reacties op dit gedicht
| Erwin van der Weij: | Vrijdag, december 03, 2010 13:43 |
Sterk geschreven, en je stijl komt me bekend voor. Evenals hetgeen je schrijft overigens. |
|
| Odypody: | Vrijdag, november 19, 2010 00:00 |
| En weer een gelikt stuk! Gr, Ody |
|
| nana: | Donderdag, november 18, 2010 22:37 |
| mooi, rakend weer | |
| switi lobi: | Donderdag, november 18, 2010 18:37 |
| Imogem, ik lees je en vergeet te ademen.. bewondering! | |
| youkie: | Donderdag, november 18, 2010 17:14 |
| wel droevig maar mooi liefs | |
| Quicksilver: | Donderdag, november 18, 2010 16:03 |
| dat leest droevig, maar wel heel mooi geschreven! liefs,dicky |
|
| luchtende mucho: | Donderdag, november 18, 2010 13:06 |
| mooie stijl koude lijven:S |
|
| Autumn2: | Donderdag, november 18, 2010 11:26 |
| Je hebt een heel aparte stijl, intense verwoording van wat je voelt, hou ervan! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Imogen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2010 | ||
| Thema's: | ||