In de haast van de dagen leerde je me
niets bijzonders, hoe kon het ook
in die schaarste van momenten waar
beroep en engagement ons lieten kruisen.
Voelde je dezelfde visie, of de wijsheid
die ik van je absorbeerde, waren het waarden
die we deelden voor de toekomst van de jeugd
in alle levensscholen, wie zal het zeggen.
En nu weet ik niet wat te zeggen, nu alles
stil lijkt te vallen door op hol geslagen cellen,
waar wetenschap slechts onzeker handelt
erken ik de meerdere in de wrede natuur.