Gedrogeerde.
who says I can’t get stoned, turn off the lights
and the telephone
vergeten confessies zijn als confetti
in mijn haar, ik staar naar het plafond maar
het komt niet dichterbijik ben je hoer Maria niet, een lampenkap
op mijn tong gaat aan –uit – aan –uit het wacht
tot de laatste maniak verzwakt
deze nacht kent geen einde, slechts een begin
waarin we blijven drijven op de overgebleven resten
van mijn ontwrichte gestel
Reacties op dit gedicht
| www.danty.nl: | Donderdag, december 09, 2010 23:44 |
| Ow, hier krijg ik lompe filmbeelden van. HELE LOMPE.. | |
| David Matser: | Maandag, november 22, 2010 21:25 |
| Tomorrow in the palm of our hands.... Een rake, deze! |
|
| Imogen: | Zondag, november 21, 2010 21:00 |
| stoned/bezopen/wasted/maniak/van de wereld af, whatever fits the person, right?;) | |
| pleintje mucho: | Zondag, november 21, 2010 10:00 |
| compleet bezoo-pen:D | |
| Stip: | Zondag, november 21, 2010 09:09 |
| zooo! favo! |
|
| zomerkind: | Zondag, november 21, 2010 07:49 |
| stoned??:) gr edje | |
| youkie: | Zondag, november 21, 2010 07:16 |
| graag gelezen liefs | |
| Odypody: | Zondag, november 21, 2010 01:16 |
| dit gedicht kent geen begin en geen einde want ik blijf het met genoegen lezen. Mooiste zin : vergeten confessies zijn als confetti in mijn haar Gr, Ody |
|
| Elenore De Groote: | Zondag, november 21, 2010 01:06 |
| Met aandacht gelezen, liefs, Elenore xxx | |
| esteban.: | Zondag, november 21, 2010 00:21 |
| en zijn we daarom niet allemaal de genezers van deze pijn, wij, die de dimensionaliteit en de waarneming van onze toekomst moeten veranderen... liefs esteban |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Imogen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2010 | ||
| Thema's: | ||