Water geweld (1953)
Water geweld
Het water steeg tot aan de lippen
Het dier schier achteloos weggevaagd
Menig gezin liep op de klippen
Waar is God, werd er gevraagd
God waar bent u toch gebleven?
Heeft u dit nu zo gewild?
Overleven is ons streven
Nu ons huis zo schudt en trilt
Angst en wanhoop komen naar boven
Evenals het waterpeil
Huis en haard drijven op de golven
God dit vinden wij geen stijl!
Verdriet verankert in de harten
Want de dromen maken plaats
Voor gemis en diepe smarten
Geloof is nu niet meer de baas
Berusting in wat is gekomen
Wordt door de tijd hun lotgenoot
Maar eens zullen ze weer samen dromen
In een nieuw leven, na de dood.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zondag, november 21, 2010 17:06 |
| Pancho Ben benieuwd naar jouw versie! groeten |
|
| youkie: | Zondag, november 21, 2010 15:34 |
| heel graag gelezen groetjes |
|
| Pancho v/d Post: | Zondag, november 21, 2010 15:11 |
| mooi gedicht. Doet me denken aan een gedicht die ik een paar jaar geleden zelf heb geschreven, maar niet meer op deze site staat. Wie weet herplaats ik hem wel weer.... In ieder geval, mooi gedicht. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2010 | ||
| Thema's: | ||