Mijn vlieger
Neem een slok lucht en duik in het diepe van de ziel, aanschouw het kind wat zijn vlieger door de lucht laat glijden, en speelt met de wind.
Glijd door de nacht over de daken en zwijmel weg naar nostalgie, daar is mijn droom, mijn innerlijk verlangen wat door de wind wordt meegenomen als de vlieger van papier.
Het draad verstrikt zich om mijn kinderhanden, maar loslaten dat doe ik niet.
Daar in de lucht waar vogels huizen, daar waar mijn vlieger danst, daar zijn mijn dromen en gedachtes, het onbekende wat zich verschanst.
Glijd door de nacht over de daken en zwijmel weg naar nostalgie, daar is mijn droom, mijn innerlijk verlangen wat door de wind wordt meegenomen als de vlieger van papier.
Het draad verstrikt zich om mijn kinderhanden, maar loslaten dat doe ik niet.
Daar in de lucht waar vogels huizen, daar waar mijn vlieger danst, daar zijn mijn dromen en gedachtes, het onbekende wat zich verschanst.
Reacties op dit gedicht
| ela: | Dinsdag, november 23, 2010 12:56 |
| Al gaat de vlieger door een kinderhand, daar hoog in de lucht is voor iedereen de wind gelijk. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nr 4 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2010 | ||
| Thema's: | ||