Mijn allergrootste supporter
Jij was mijn steun, ik was jou trots.
Ik was jou ster, Jij was mijn rots.
Kwam ik niet vooruit, was jij mijn duw in de rug,
Liep ik naast mijn schoenen, bracht jij mij weer terug.
Voelde ik me gebroken, richte jij mij weer op.
Was ik te gespannen, vertelde jij mij een mop.
Het was gewoon een feit.. Jij was daar altijd.
En ik... ik wilde je nooit meer kwijt...
Éen moment, op éen donkere dag,
bracht onherstelbare schade aan mijn
lach.
Jij bent nu mijn ster,
Maar waar is mijn rots,
Waar is mijn steun,
Wie is er nu nog trots?
Mijn verdriet is niet meer te stoppen,
Sinds jou hart is gestopt met kloppen.
Mijn allergrootste supporter...
Ik was jou ster, Jij was mijn rots.
Kwam ik niet vooruit, was jij mijn duw in de rug,
Liep ik naast mijn schoenen, bracht jij mij weer terug.
Voelde ik me gebroken, richte jij mij weer op.
Was ik te gespannen, vertelde jij mij een mop.
Het was gewoon een feit.. Jij was daar altijd.
En ik... ik wilde je nooit meer kwijt...
Éen moment, op éen donkere dag,
bracht onherstelbare schade aan mijn
lach.
Jij bent nu mijn ster,
Maar waar is mijn rots,
Waar is mijn steun,
Wie is er nu nog trots?
Mijn verdriet is niet meer te stoppen,
Sinds jou hart is gestopt met kloppen.
Mijn allergrootste supporter...
Reacties op dit gedicht
| Autumn2: | Woensdag, november 24, 2010 08:12 |
| Voelbaar gemis...sterkte | |
| youkie: | Woensdag, november 24, 2010 07:39 |
| heel mooi veel sterkte | |
| FarouZz de Bruisende Regenboog Indiaan: | Dinsdag, november 23, 2010 21:08 |
| supermooi! :) | |
