steeds hetzelfde woord
als uitgegomd
liggen wij naast elkaar
de blikken wazig
elk van ons
het hart besmet
door de andere
dromen wij duizendmaal
hetzelfde woord: liefde
door 't vlees gered
de seconden geluk
omkaderd door haren
en achtergrondmuziek
- het kunnnen ook
beesten zijn
die wenen -
volledig gekleed
de matras op de rug
nemen wij afscheid
schrijden tergend traag
ieder naar een hoek
van zijn eigen wereld
waar achter spiegels
de maan ondergaat.
sunset 24-11-2010
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Zondag, november 28, 2010 00:32 |
| Graag gelezen, liefs, Elenore xxxxx | |
| info@dwaallicht66: | Woensdag, november 24, 2010 19:36 |
| Beklijvend schrijven. Prachtig! Liefs |
|
| karinvangelder: | Woensdag, november 24, 2010 12:02 |
| we dromen allemaal vandaag dacht ik zojuist ! ieder zijn eigen droom he Ingo ? liefs x Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2010 | ||
| Thema's: | ||