warme zelf, je weet zelf
De vlokjes sneeuw dansen op de lucht
komen van heel ver boven
daar waar onze ogen niet toe rijken
maar ons gevoel ons wel kan lijden
En kijkend naar de vlokken die op men schouders komen rusten
weet ik dat die oneindige hemel waaruit de vlok neerdaalt
zoveel meer voorstelt
dan de zichtbare grond waarop ze rusten zal.
En ik wordt stil
want ik weet vanbinnenin...
komen van heel ver boven
daar waar onze ogen niet toe rijken
maar ons gevoel ons wel kan lijden
En kijkend naar de vlokken die op men schouders komen rusten
weet ik dat die oneindige hemel waaruit de vlok neerdaalt
zoveel meer voorstelt
dan de zichtbare grond waarop ze rusten zal.
En ik wordt stil
want ik weet vanbinnenin...
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, december 02, 2010 21:33 |
| zeer kostbaar weergegeven | |
| Quicksilver: | Zondag, november 28, 2010 21:12 |
| Dat is zeker waar, want ook dat weet ik diep vanbinnen! Mooi mystiek gedicht lieve groet dicky |
|
| dark_fairy_marlisa: | Zaterdag, november 27, 2010 16:16 |
| heel mooi, vergeet het gevoel nooit | |
| zomerkind: | Vrijdag, november 26, 2010 22:42 |
| das een mooi gevoel dat je moet koesteren sara:) edje | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sara Folklore | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2010 | ||
| Thema's: | ||