Tranen geregend
Ik heb gisteren tranen geregend
waarmee ik de grond heb gezegend
met voorspoed en grote vruchtbaarheid
Daar waar mijn regen de grond streelde,
hoopte ik op pracht en weelde
Iets kleins dat groeit met de tijd
Maar al dat groeit is broos en verdord
alsof er iets aan mijn regen schort
waardoor de grond niet kan opleven
Ik heb vandaag al tranen geregend
maar ik heb deze keer niets gezegend
want ik heb niets meer te geven
Morgen misschien...
Reacties op dit gedicht
| Ludo V.: | Zaterdag, november 27, 2010 16:31 |
| Gelukkig wordt de triest nog wat positief afgesloten met hoop in de slotzin. | |
| trucker klaas: | Vrijdag, november 26, 2010 23:16 |
| lees wat teleurstelling in eigen kunnen :( wat vaak verdwijnt door het tijd te gunnen .... fraaie stijl van opzet ,klaas |
|
| nana: | Vrijdag, november 26, 2010 22:50 |
| stop met geven laat alles zijn gang gaan en verwonder ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tinne Verbeek | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2010 | ||
| Thema's: | ||