Tranen spoelen mee
als het water verder kabbelt
spoelen er tranen mee
maar als de wind er verder babbelt
ruisen bomen weer tevree
de lucht doet somber aan
een wolk drijft voorbij
wereld lijkt te vergaan
voelt niet langer meer zo vrij
als de lucht zijn weg nu zal gaan
verdwijnt het grauw alweer
dus als de zon erboven zal staan
gebeurt het geen volgende keer
Reacties op dit gedicht
| Benjamin de Rooy: | Donderdag, mei 02, 2002 20:17 |
| mooi geschreven! ookal is de lucht dan nog zo grauw De zon zal zich altijd laten zien Want achter de wolken schijnt de zon En als je genoeg hoopt komt hij tevoorschijn misschien ;) knuffie Ben |
|
| sammy de zutter: | Donderdag, mei 02, 2002 19:03 |
| mooi;) | |
| Sheena: | Woensdag, mei 01, 2002 22:29 |
| mooi lief en aandoenlijk waterig ...... zilte zeegroet, Sheen |
|
| MayadeBij: | Woensdag, mei 01, 2002 21:02 |
| Ik kabbelde even met je mee.. | |
| Robski: | Woensdag, mei 01, 2002 19:47 |
| pretty... Liefs, *knufff* Rob |
|
Over dit gedicht
| Auteur: CJ | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||