Er is geen essentie,
er is geen daad die mijn
woorden aan elkaar verbindt,
want dat gebeurt,
zoals het gaat.
Zoals een gevoel
dat opvolgt op een ander.
Zoals een zebra die wordt opgegeten
door een leeuw.
Er is geen essentie,
er is geen verklaring,
waarom een gedrag
zich nestelt in een gevoel,
dat nadien zichzelf licht geeft
en zich verwoord zoals een
kikker die zich strelend
met zijn pootjes
over het water begeeft.
Wat is de essentie,
dat is een goede vraag,
en vaag dat het is,
maar bijlange niet zo stom,
om jezelf af te vragen
wat de essentie is van,
zeg waar geef jij nu om.