uit het leven van mijn jongste
in je rechterhand verstopt zich
een stukje hemel dat deel na deel
als toga van het leven je kleedt;
in je linker een zweem eeuwigheid
- op een harp zitten werelden
wijder en wijder op snaren
ontrollen zij zich voor mij
lispelen over oneindige vertes
in een woordenspel vreemder talen
kies je één zo wordt zij mijn
- je rechter of linker hand
die je opent, de juiste -
als gespeel in deel van het deel.
sunset 30-11-2010
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Dinsdag, november 30, 2010 10:15 |
| prachtig Sunset! Warme wintergroet, Hilly |
|
| windwhisper: | Dinsdag, november 30, 2010 09:37 |
| heel intens dit Sunset Ingo liefs Cobie |
|
| trucker klaas: | Dinsdag, november 30, 2010 08:47 |
| altijd de juiste keuze :) fraai geregiseerd .... groet ,klaas |
|
| youkie: | Dinsdag, november 30, 2010 08:16 |
| dit roept herinneringen van vroeger op | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2010 | ||
| Thema's: | ||