Zo
Zo
Vanuit de kamer met een lege blik
in haar ogen staart ze recht vooruit
in het duister van de donkerste nacht
(zo voelt de ziel)
De gure wind raast om het huis
eenzaamheid sluipt langzaam binnen
gevoelstemperatuur daalt
tot honderd graden onder nul
(zo voelt het hart)
Tranen veranderen in ijskristallen
glijdend langs haar zachte huid
vallen ze uiteen op de vensterbank
(net als haar dromen)
Buiten denderen de bladeren op de grond
de harde wind rukt ze van hun stam
koud oud en overbodig
liggen ze daar te liggen
(zo voelt haar leven)
Oude wijze vrouw
altijd raad voor andere
maar zelf
weet ze het even niet meer
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Dinsdag, december 07, 2010 20:54 |
| breng je even een lieve groet liefs,dicky |
|
| Nummer 127 : | Vrijdag, december 03, 2010 13:09 |
| prachtig krachtig schrijven :-) 127 |
|
| verhavert: | Donderdag, december 02, 2010 21:34 |
| lieve lieve knuffel martine |
|
| Quicksilver: | Donderdag, december 02, 2010 19:47 |
| Dan geef ik je even een warme knuffel, als dat mag lady! Want ieder mens heeft dat af en toe nodig. Hoop dat jij de weg weer vind in warmte! liefs,dicky |
|
| ela: | Woensdag, december 01, 2010 12:52 |
| Wie altijd klaar staat om hulp t geven &an anderen kan zijn geest moeilijk openstellen om zelf hulp te vinden, anderen moeten op eigen initiatief de gepaste hulp te bieden. ela |
|
| karinvangelder: | Woensdag, december 01, 2010 10:32 |
| triest Big Lady hopelijk valt er nog even een zonnestraaltje binnen ! liefs x Karin |
|
| youkie: | Woensdag, december 01, 2010 10:21 |
| ieder van ons heeft zo van die momenten gelukkig gaan die voorbij fijne dag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Big Lady | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2010 | ||
| Thema's: | ||