Vrije val
De nacht keert om
haar zwarte dieptes
in bitterkoude golven
naar een verre sterrenhemel
De sneeuw jaagt aan alles voorbij
op de lege straten
verhalen ijskristallen
van de lichtjes
die even terugkomen
hun cadans dansend
zonder enige begrenzing
tonen zij hun stille klanken.
Bij elke gedachte die scherp
je gevoel weerhaakt,pijn
vloeit tijdsdenken over in lichtjes
volgend hun muziek van ver
Blootsvoets wil ik ze nadwarrelen
de schaduwen vergeten
ze nooit hoeven te vatten
door zogenaamd aards weten.
haar zwarte dieptes
in bitterkoude golven
naar een verre sterrenhemel
De sneeuw jaagt aan alles voorbij
op de lege straten
verhalen ijskristallen
van de lichtjes
die even terugkomen
hun cadans dansend
zonder enige begrenzing
tonen zij hun stille klanken.
Bij elke gedachte die scherp
je gevoel weerhaakt,pijn
vloeit tijdsdenken over in lichtjes
volgend hun muziek van ver
Blootsvoets wil ik ze nadwarrelen
de schaduwen vergeten
ze nooit hoeven te vatten
door zogenaamd aards weten.
Reacties op dit gedicht
| Arendsoog: | Maandag, december 20, 2010 12:27 |
| Mooie combinatie van Mystiek in de nacht en natuur, overpeinzende, erg rakend. Liefs Arendsoog | |
| Quicksilver: | Donderdag, december 02, 2010 14:34 |
| Prachtig mystiek gedicht, daar hou ik van! Liefs,dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2010 | ||
| Thema's: | ||