Simpel gedichtje
Ik heb mijn hart begraven
Het deed me teveel pijn
Het ligt nu onder aarde
En ik voel me weer fijn
Ik heb mijn hart begraven
Het is niet langer last
Een druk is van me af nu
Mijn focus is weer vast
Het schreeuwt, daar in de koude grond
Het wil weer terug, bij mij
Ook ik wil wel weer warmte
Maar voorlopig is dat voorbij
Misschien, over een tijdje
Raak jij me in mijn hart
Een bloem zal dan ontluiken
En d’aard is niet meer zwart
Het deed me teveel pijn
Het ligt nu onder aarde
En ik voel me weer fijn
Ik heb mijn hart begraven
Het is niet langer last
Een druk is van me af nu
Mijn focus is weer vast
Het schreeuwt, daar in de koude grond
Het wil weer terug, bij mij
Ook ik wil wel weer warmte
Maar voorlopig is dat voorbij
Misschien, over een tijdje
Raak jij me in mijn hart
Een bloem zal dan ontluiken
En d’aard is niet meer zwart
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Donderdag, december 02, 2010 15:22 |
| ik hoop dat je het snel kan opgraven liefs | |
| windwhisper: | Donderdag, december 02, 2010 14:49 |
| soms moet je effies afstand nemen van gevoel en het dus begraven, zodat het allemaal tot rust kan komen mooi schrijven grt Cobie |
|
| Tuomas Mattias Grutlson: | Donderdag, december 02, 2010 14:38 |
| Mooi verwoord. Na de winter, als de grond ontdooit, vergeet het dan niet terug op te graven en geniet dan gerust van de lente. | |
Over dit gedicht
| Auteur: De linkse hobbyist | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2010 | ||
| Thema's: | ||