ze schuift de sneeuw met hoge hakken, weg
opzij, haar zolen nat
in kou onthoudt ze elke stap, vertrapt haar idealen;
zegt dat ze nu echt op God vertrouwt
de winterdagen geven zicht, maar niet aan deze kant
slechts achter ramen – dubbeldik
waar hout en haard de sfeer bepalen brandt het licht
en flikkert zwart voor voeten neernog meer dan ooit kijkt ze omhoog; naar iets, naar
niets de wereld dood
haar huis zo levenloos, de deur nu dicht – ze valt
en schreeuwt en huilt, dan stil haar schoenen uit
ze hoort slechts het geluid van kleine kinderliedjes
elke zin en trippelvoeten op de trap
ze bidt verward en als altijd zet zij ook weer haar hart
(maar niemand stopt er ooit wat in)
Renate-td-: | Maandag, december 06, 2010 22:26 |
Ik mag het niet meer zeggen van m''n omgeving maar ik doe het toch: DE BOM deze! :) | |
Allysson: | Zaterdag, december 04, 2010 23:03 |
love it!!! spreekt veel gevoel uit... xxx Allysson |
|
pantarhei: | Vrijdag, december 03, 2010 15:15 |
Ik vind ''m prachtig ! Succes. pantarhei |
|
Quando: | Vrijdag, december 03, 2010 11:44 |
@ylaide; je bent nu de tweede die dat zegt... maar ik ben nooit van de vrolijke gedichten, zeker niet in december. Maar ik zal het speciaal voor jou s gaan proberen (; | |
Ylaide: | Vrijdag, december 03, 2010 11:14 |
Heel erg mooi. Maar ik moet bekennen dat ik toch wel wat vrolijkheid mis in al je afgelopen gedichten. Alles is zo verdrietig. Het leven is ook best mooi.=) Maar desondanks is dit weer een geniaal gedicht. |
|
one for the road: | Vrijdag, december 03, 2010 06:48 |
mooi gedicht weer! succes. xxx |
|
verwijderde mucho: | Vrijdag, december 03, 2010 00:01 |
een aardse schoen doet soms wonderen:) |
|
Li Anne: | Donderdag, december 02, 2010 23:59 |
apart maar prachtig! | |
Keetah: | Donderdag, december 02, 2010 23:53 |
leuk om opgebouwd te zien worden :-) | |
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 december 2010 | ||
Thema's: |