De tranen stromen constant
over mijn wangen
en soms houden ze even op
maar enkele minuten later zijn
ze daar opnieuw
ze worden echt niet opgevangen
en welkom zijn ze ook niet meer
het doet me zoveel zeer
constant loop ik rond met pijn en verdriet
maar ook met een schuldgevoel
is dat dan het enigste wat het leven
me biedt
zou ik dan beter niet weggaan
weg uit dit bestaan
zou ik beter niet vergaan
en heel ver, heel ver
weggaan
*29 augustus 2006*
(gelukkig ben ik niet weggegaan uit de wereld :p)
Fantasy_dreamer: | Vrijdag, december 24, 2010 18:51 |
Lieve Anootje, ik lees dit zo, en herken mijn gevoelens in jouw gedicht! Ik wens jou veel sterkte met de kerstdagen. & hoop dat je het licht van het leven weer gaat zien. Ik houd me vast aan de mensen waarvan ik houd. Al ben ik de afgelopen maanden op de proef gesteld. Drie x bij het graf moeten staan...dat hakt erin! Maar blijf hopen en blijf sterk! Het lukt je wel! |
|
switi lobi: | Zaterdag, december 04, 2010 16:37 |
Gelukkig bleef je :) Liefs, switi lobi |
|
youkie: | Zaterdag, december 04, 2010 12:25 |
blijven vechten want na regen komt zonneschijn kus |
|
zomerkind: | Zaterdag, december 04, 2010 12:14 |
neee anootje meid vecht voor je plekje in deze wereld je bent welkom meid:) liefs edje | |
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 december 2010 | ||
Thema's: |