Mijn ongeboren kind
waarom heeft het niet mogen wezen, waarom heeft het niet mogen zijn
ik huil om jou, m’n liefste kindje, ik huil om jou en voel je pijn
ik voel de leegte in mijn lichaam, ik mis het kloppen van je hart
’t heeft slechts 4 maanden mogen duren, wat over blijft is smart
ik heb je lief, m’n kleine kindje, ik gaf je zelfs al een naam
nu heb ik niets, niet eens een foto, als of je nimmer hebt bestaan
maar soms, als ik zit te dromen, zie ik je helder voor mijn geest
ik zie je spelen in je wiegje, als of je nooit bent weg geweest
zo zal ik altijd aan je denken, als een kind van vlees en bloed
en je zult groeien in mijn gedachten, zoals elke baby doet
nooit zal ik je meer vergeten, ook al was je nog zo klein
ik zal je koesteren in gedachten, jij zal altijd bij je moeder zijn
Reacties op dit gedicht
| Nadia: | Zondag, november 25, 2001 20:31 |
| Wat een aangrijpend gedicht. Veel sterkte met het verlies en bewaar de herinnering | |
| Clio: | Woensdag, oktober 31, 2001 21:39 |
| waarom ziet niet elke vader zijn ongeboren kind zo graag? Dan zou ik nu geen zo'n lief wezentje moeten vermoorden!!! X | |
| Amnesia: | Maandag, oktober 22, 2001 21:25 |
| Heel ontroerend.. Ook heel mooi in woorden gelegd |
|
| dotje: | Woensdag, oktober 03, 2001 01:41 |
| he dick dit is een prachtig emotioneel gedicht en het roept ook bij mij gevoelens op dit gedicht doet me echt huilen knuff dotje |
|
| Gonnij Wind: | Woensdag, september 19, 2001 09:59 |
| Wat een mooi gedicht. Ik hoop voor je dat dit kind nu een van de engelen op jou schouder is. (waar je een gedicht over schreef) |
|
| Elke: | Woensdag, september 05, 2001 18:35 |
| prachtig gedicht , ik weet precies wat je voelt. Veel sterkte maar ja het is moeilijk hé? | |
| figaro: | Donderdag, augustus 16, 2001 13:25 |
| niet echt geslaagd | |
| emiel: | Dinsdag, augustus 14, 2001 23:25 |
| een geweldig gedicht!! Ik kan niet weten wat je voelt. Ik kan er hoogsten naar gissen. Wat ik wel weet is dat je je gevoel goed over weet te brengen en dat ik er koude rillingen van krijg!!!!!! Ik wil je heel veel sterkte en kracht toewensen!!!!!! | |
| janke: | Donderdag, juli 26, 2001 22:05 |
| een heel mooi en ontroerend gedicht,ik voel hetzelfde als jou het is mij 10jaar geleden ook overkomen maar ze is in mijn hart voor eens en altyd.heel mooi geschreven en verwoord.sterkte | |
| wendy Folker: | Dinsdag, juli 03, 2001 20:51 |
| Heel erg emotioneel, ik leef met je mee, en voel je pijn, weet precies wat je doormaakt. Sterkte en veel liefs xxx |
|
| Nellie: | Vrijdag, juni 22, 2001 17:56 |
| Gewldig mooi echt uit het hart | |
| gaby : | Vrijdag, juni 22, 2001 07:03 |
| ik vind dit gewoon een prachtig gedicht .ik heb 2 dagen voor de voorziene geboorte een kind verloren en dit gedicht verwoord de pijn en het verdriet,dat dan op je afkomt en dat nooit meer overgaat ,dat je blijft volgen voor de rest van je leven. bedankt voor dit prachtigge gedicht |
|
| wendy: | Vrijdag, juni 08, 2001 14:48 |
| heel mooi gedicht, zo mooi kan ik het zelf niet verwoorden , net of het voor mij geschreven is. | |
| tamara vos: | Dinsdag, juni 05, 2001 15:59 |
| ik vond uw gedicht heel mooi en ontroerend ik ben er helemaal stil van geworden | |
| Hilde: | Vrijdag, mei 11, 2001 17:47 |
| Amaai kei ontroerend. Het raakt wel. | |
| Hilde: | Vrijdag, mei 11, 2001 17:47 |
| Amaai kei ontroerend. Het raakt wel. | |
| ilona krijgsman: | Zaterdag, februari 24, 2001 07:42 |
| ik had het al gelezen en als eerste een reactie gezet, maar ook ik heb een kindje moeten afstaan ik was 16 weken zwanger en vergeet het nooit het is nu al 17 jaar geleden...maar de herinnering blijft in je hart | |
| Harriët: | Dinsdag, februari 06, 2001 13:52 |
| Ontzettend ontroerend, ik wens je veel sterkte met het verwerken van dit verdriet! | |
| coby: | Zondag, januari 21, 2001 21:08 |
| amaai ! ik zit hier te wenen !! dat voelde ik hoe wou je hem noemen ? |
|
| kathy: | Donderdag, december 14, 2000 09:41 |
| ik weet hoe je ,je voelt... jou gedichtje is bijna de weerspiegeling van mijn gevoelens.heel mooie gschreven... krijg er tranen van in de ogen |
|
| annie: | Zondag, november 26, 2000 22:42 |
| bedankt, het geeft ook mijn gevoel weer over mijn ongeboren kindje | |
| ilona: | Woensdag, november 08, 2000 13:23 |
| jeetje dat raakt.....zoveel emotie en pijn ik leef met je mee | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dick van Poorten | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||