Er is een tijd geweest
dat je mijn held was
Dat jij alles goed kon doen
jou fouten merkte ik later pas
Jij was mijn vriend
mijn trots en mijn redder in nood
Ik was jou kleine meisje
maar je hebt alles verkloot
Je viel van je voetstuk
hopend dat de grond hard was van steen
Ik hield zo ontzettend veel van je
maar jij was zo hard en gemeen
Acht jaar heb ik moeten vechten
om leven zonder jou te leren
Nooit één antwoord gekregen
waarom je mijn hart zo moest bezeren
Maar het is genoeg geweest
het is verdomme tijd om op te staan
Ik ga niet meer treuren of smeken
Je bent nu uit mijn herinneringen vergaan