Clowntaart
Elke seconde sterft alles opnieuw
Daarom hoor ik nooit echo's van venijn
die een seconde geleden gebeurt zijn.
Maar dan slaat de gekte toe in een grote kleurendoos van gedachten
vol kleurpotloden die overal willen gaan schrijven
kriskras over mijn blanco bladen
De clown springt uit zijn box
en wil me de realiteit uit kittelen
Maar als het gebeurt, kijk Ik gauw toe naar wat ik doe...
Ik kijk de clown aan en hij verdwijnt.
Want haat, pijn en zorgen
zijn hatelijk, pijnlijk en angstwekkend.
Daag clown van telaat en tevroeg.
Reacties op dit gedicht
| Sara Folklore: | Vrijdag, februari 07, 2014 04:19 |
| Wat is de taart en wat is de clown? Ik had het hier over een boosaardige clown :-) Dus dergelijke clowntaart neem ik geen stuk van ;-) | |
| Ayesha Van Kesteren: | Donderdag, december 09, 2010 16:02 |
| Grappig, een kleurpotloden taart! Ayesha |
|
| Quicksilver: | Donderdag, december 09, 2010 15:53 |
| Ja daar moet ik mobar gelijk in geven, de taart en de clown liggen soms dicht bij elkaar, en hoe je daar zelf tegen aan kijkt, dat is maar net wat je er mee doet! ja dit gedicht vind ik wel wat hebben, laat mijn brein weer eventjes nadenken! liefs,dicky |
|
| zomerkind: | Donderdag, december 09, 2010 14:53 |
| ik ben ook een clown:) gr edje | |
| windwhisper: | Donderdag, december 09, 2010 14:25 |
| nou ik vind dit een verfrissend en zeer zeker een bijzonder gedicht knap om zo gevoelens te kunnen weergeven lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sara Folklore | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2010 | ||
| Thema's: | ||