..........
uitgestrekt de lijven
in handpalmen
reliëfs in dekbedden
alles past in een vuist;
een lijnenspel
dat het einde verzwijgt
ik zie: brekende zijwegen
geboorte van kruispunten
als warrige twijgen
aderen stroomlijnen
onbekende landschappen.
sunset 10-12-2010
Reacties op dit gedicht
| Annemieke van der Ven: | Vrijdag, december 10, 2010 12:34 |
| Ik zie: een warm kloppend hart in iedere zin... liefs.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2010 | ||
| Thema's: | ||