"voor MarkS"
Je bent breekbaar
maar zo kostbaar als porcelein
't is zo herkenbaar
jouw allerdiepste pijn....
Je bent gebarsten
je valt bijna uiteen
wat is het wat jou zo verraste
en voel je je nu zo alleen?
Je bent verloren
je bent aan je laatste beetje toe
ik zou je graag toebehoren
in dit emotionele gedoe....
Ik reik je mijn hand
wil er voor je zijn
ik trek je weer op hoger land
en jou laten vergeten alle pijn......
8-11-00
je vriendin
Reacties op dit gedicht
| stephanie: | Zondag, oktober 14, 2001 12:58 |
| een mooi gedicht echt prachtig . | |
| Bimke: | Maandag, november 20, 2000 01:06 |
| Voor Ilona (?) en Mark, misschien wordt het nog wel wat!Succes ermee! |
|
| Mark: | Woensdag, november 08, 2000 15:14 |
| Heeeeeeeel erg bedankt voor je steun! Ontzettend lief van je. Ben er stil van.... Liefs Mark |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anoniem | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||