Schakel
Schakel.
Bijeen houdt het.
Zodat de kracht wordt verdeeld.
zo als bij een visnet.
Verbonden met het geheel.
Een ketting dat begint bij het einde.
Slot, tussenpersoon teveel.
Zonder dat alleen los zand wat verwaaid in de lucht.
Of de handeling om het licht uit te doen en te genieten van de rust.
De verbinding die je hebt als je uittreed naar een andere wereld.
Een moment opname van wat nog onbewezen is.
Van leven naar dood en misschien wel geboorte.
De tot vlees verworden navelstreng met de moeder homp.
De esoterische bedoeling zonder invulling
De geboorte stomp.
En dan schakelen alsof je leven ervan af hangt.
Per slot van rekening ben je al vanaf de bevruchting tot je wordt uitgestrooid
slechts handelswaar dat moet voldoen aan de eisen
Gekooid en onrustig hangen we aan regeltjes om onze visie te bepleiten.
Zodat we ons zeker voelen en de ander hun ongelijk kunnen bewijzen.
En dan wachten tot er iets gebeurd wat ons nog verwonderd.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: www.danty.nl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2010 | ||
| Thema's: | ||