Eerder dit jaar...
Eerder dit jaar…
( uit “Antwoorden” )
Tot tweemaal toe gaf ik je een blijk van vertrouwen,
dat de waarheid sneller liep dan de leugen
kon je toch lezen in mijn laatste brieven.
Hoe het verlangen zachtjes over je leven vloeide
uitdijend en zich tentoon stelde in jouw gezichtsveld
op de schouders die deze last best wel konden dragen.
En waarschijnlijk rouwde ik alleen
onder invloed van de leegheid der woorden
die me achterna zaten
in een droom vol schuldgevoelens.
Mij de zee toonden!
Waar de golven
er alleen maar leken te groeien
zodat ik dacht dat het wilde water
anders was en ik op sterven na dood
ogen hoorde tranen
in het zachte zuchten van jouw adem.
Ja, dit was het antwoord in het hier en het nu
geschreven met de laatste stuiptrekking
van mijn vermoeide hand…
esteban 13 December 2010
Reacties op dit gedicht
| CBR: | Dinsdag, december 14, 2010 14:44 |
| Een indrukwekkend schrijven lieve Esteban. liefs, cbr |
|
| Hieronymus: | Maandag, december 13, 2010 19:03 |
| Met graagte komen lezen Esteban. Met uw welnemen zou ik de vrijheid willen nemen dit gedicht op te slaan voor eigen gebruik hoor. Beste roet Ronny |
|
| Quicksilver: | Maandag, december 13, 2010 14:51 |
| Oei weer indrukwekkend geschreven lieve esteban! maar toch weer zo prachtig verwoord veel liefs dicky |
|
| Pomski: | Maandag, december 13, 2010 12:47 |
| Je pijn en worsteling is pijnlijk voelbaar. Maakt de roep van die deken 100x verleidelijker en duidelijker hoorbaar is het niet? Wederomveel liefs lieve Esteban, Poms. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 december 2010 | ||
| Thema's: | ||