De haarbal
De haarbal.
Sinds korte tijd is het onrustig in huis.
Niets is er veilig en alles lijkt normaal.
In ruste lijkt er vaak ook weinig aan de hand te zijn
tot de komst van de andere kant in het verhaal.
Wakker siepogent de wereld observerend wil het zijn behoefte bevredigen.
Via de broekspijp omhoog dan maar weer en proberen alsnog jou kopje te ledigen.
Via de broekspijp omhoog dan maar weer en proberen alsnog jou kopje te ledigen.
Gelukkig is er de hond die voor moeder speelt.
Leert de instinct wat kan en mag.
Het zal maar groot en zelfstandig zijn.
Vaak is het wel gezellig maar af en toe denk ik:
Wanneer en waarom ging ik ook alweer overstag
Leert de instinct wat kan en mag.
Het zal maar groot en zelfstandig zijn.
Vaak is het wel gezellig maar af en toe denk ik:
Wanneer en waarom ging ik ook alweer overstag
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Maandag, december 13, 2010 18:02 |
| Leuk tafereeltje :) Liefs, Artifex. |
|
| mucho stapelt: | Maandag, december 13, 2010 17:45 |
| ben uitgelaten:P | |
| Oorlam: | Maandag, december 13, 2010 15:18 |
| ik ben niet zo thuis in de dierenwereld, maar dit lijkt me wel een probleem ja:D | |
| Quicksilver: | Maandag, december 13, 2010 14:34 |
| Heel begrijpelijk, heb dit zelfde probleem bij de hand gehad, maar toch ging hij overstag;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: www.danty.nl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 13 december 2010 | ||
| Thema's: | ||