Lang het water.
Met de tranen over mijn wangen.
Terug denkend aan die tijden van pijn.
Met altijd de vraag waarom het zo moest zijn.
Nog steeds geen antwoord.
Wanneer ik die krijgen zal...
Nog zo'n vraag zonder antwoord.
Ik voel me zo alleen.
Terwijl ik langs het water zit,
En probeer te kijken naar de toekomst.
Ik hoop op gelukt.
Want een toekomst die net zo gaat als het verleden,
Dat kan ik niet nog eens aan...
Met de tranen over mijn wangen.
Kijk ik naar het verleden.
De pijn van die tijd,
Als littekens gebrand in mijn hart,
En in mijn ziel.
Toch gaat het leven door.
Of je het nou wilt of niet.
Eenzaam en alleen.
Of met heel veel mensen om je heen.
De tijden van het verleden.
Toch maar op weg naar het heden.
Maar die tijden die er waren,
Ik kan ze nooit meer achter me laten.