Duister
Duister
Meer duister dan in andere jaren,
de donkere dagen voor kerst.
Alsof iets slurpend rondsluipt,
op zoek naar restjes licht.
Ik speur naar lichte engelenscharen,
hoog boven het wolkendek.
Om mij heen zijn de tentakels,
van de wereld als een gek.
Hoe kan de liefde zo ver wijken.
verzwolgen door een zwarte mist.
Buiten hangen lieve babylijken,
omdat niemand ervan wist.
Zomaar kan het ergens huizen,
in een leven als een spel,
Tere lieve nieuwe hartjes,
meegezogen naar een hel.
Ik speur naar lichte engelenscharen,
vurig verlang ik meer dan ooit
Dat zij maar mag nederdalen
bij wat dit jaar is aangericht.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, december 17, 2010 18:25 |
| daar waar het donker het diepst niets waar te nemen biedt, daar waar je het minste ziet, als was het een stilte, wordt het meest mogelijk van hoog of al wat lager een aankomende engelen lichtbrenger ter aarde neder te zien dalen. hans |
|
| switi lobi: | Woensdag, december 15, 2010 17:15 |
| Ik wens je warmte, licht en de engelenscharen die je helpen dragen. Liefs, switi lobi |
|
| youkie: | Woensdag, december 15, 2010 11:25 |
| prachtig dit groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ReBelle | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 december 2010 | ||
| Thema's: | ||